odalar matem duvarlar kan kusmazdý camlar karanlýk hüzne bakmazdý perdeler eþya yüz vermezdi tozla örtülmezdi halý kapýlarda kahredici ses örümcek tutmazdý anýlar gelseydin!..
saksýlar kurumazdý toprak böyle kýraç böylesine yükselmezdi tavan yanaþmazdý duvarlar olmazdý küf kokan bu renk bu hayaletlerin dansý ayaklarýný öperdi bu eþik bu aþka açýlan antre gelseydin!..
bulutlar eski bulutlar deðil yaðmur çiviliyor yüzüme bahçe ýslak, çitler yýkýlmakta kedi yok ortalýkta içimde tanrýlarýn savaþý içimde çatal kaþýk telaþý durmaz bir býçak mutfaktan güle oynaya gelir yüreðimi keserdi sana her þey uçardý bu evde Chagall’ýn yaþ günü tablosu bile
yine de bir eksik kalacaktý tamamlamam için seni yeniden gelseydin!..
zeki kýrhan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zeki Kırhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.