Bu eski filmin içinde yürüyemez miyim?..
Orada, o eski zaman havasýnda
Okþansa baþým biraz…
Anneannemin sýcacýk kucaðýnda bulduðum
O þeyden nasiplensem…
O þey, anlatamadýðým…
O zamanlara dair,
Þimdilerde olmayan…
Sanki kazýnmýþ harfler gibi bir duvara…
Þefkat, sevgi, merhamet gibi
Kimi sözcükler…
Ýþte onlarýn her bir harfinin içinden
Geçen o akýþkan, sýcacýk þey;
Sýcacýk bir kalbin pompaladýðý…
Onlardan kalmadý mý hiç
Bu sokaktan geçenlerde?..
Adres sorsam birine,
Yüzüne diktiði duvardan uzanýp
haykýran yokluðunu… o kelimeler…
O filmdeki bir sokaktan geçsem mesela…
Kaldýrýmda giderken,
Karþýdan gelen orta yaþlý kadýn
Sorumu cevaplar belki de, kim bilir?..
Hatta kesin bir þekilde yapar bunu bence,
Daha ona yaklaþmadan bile baþlar cevabý…
Ona yönelen gözlerimi fark ettiðinde,
O anda baþlar sohbet zaten…
Hemen bir yolculuk baþlar
O gözlerden inen yolda,
Kalplere varýncaya kadar…
Ýki çift göz karþýlaþýnca,
Gözlerden birinin sahibi
Bir þey sorar gibi bakarsa…
Karþýdakinin gözleri
Hemen cevaplamaya baþlar o filmlerde;
“Çekinmene gerek yok, sorabilirsin” der.
Bu yazýlý olmayan yasalarýndan biridir
O eski filmlerin…
Anlattýklarý dünyanýn en önemli yasasý
Yardým isteyene uzanan o eldir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.