ANLAYAN RUHUM MAZİLERDEKİ SEN...
Anýlarýmdýr var benim...
Güzel günler içinden,
Yaklaþýr eski aþýðýn sessizliði.
Ruhum duymaz,
Kýrýlmýþtýr ki,
Anýlar yaþamak gibi!
Karanlýktan hiç çýkmamýþ hissi,
Seni sevmek için,
Tüm varlýðýmý borçluydum diyemediðim,
Sözcükler yarým kalýr,
Suçlusun beni dinlemedin.
Daha sokaktan geçmeye yakýnken,
Bardaðýn yarým kalýr kadehleri geceleri,
Belki bir rüya masalý olursun gibi.
Tutsaðý yarým Ay ýþýðý lekeleri,
Anýlarý yarým yaþanýr geçmiþten gelirken,
Daha avucundan sýcacýk mevsimlik yaþayan gül tanesiyken!...
Ömür kýsa!
Hasret damarlardan daha da fazla.
Söylemek çok zor!
Öfkem yarýn gelecek bir yýldýrým misali patlar.
Anýlar dedim mi;
Seni anýmsar tüm sayfalar!
Maziler hatýrlatmaz seni.
Yurdum býrakmaz.
Sýkýlýrým bir yudum suya hasret çöl çiçeði gibi.
Seni anýlara sorarým,
Ruhum bedenimden ayrýlmaktan yakýn.
Sokaðýn adý sorulmuyorlar mý?
Anýlardan geçmez demiyorlar mý benden sana?
Yoksalar býrakmaz mý?
Söylemek bir nefeslik kadarlýk mý?
Anýlar kahrýndan bir sabah,
Güneþ doðuþu,
Gök kýzýllýðý aðlayýþlarý,
Sararmýþ erken yapraklarý,
Yüreðimde bir tufan,
Özlemim ve Sen...
Anýlardan bahsettiðim senin gidiþinden,
Sevmek senin benimle hiç sevmediðinden...
28/06/2024
Saat: 18.36
YAZAR: YILMAZ SÜSLÜ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kavramsal Empati Yılmaz S Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.