Orospu çocukları

Orospu çocuklarý her yerdeler,
Tohum mu atýlmýþ, þarktan garba,
Mantar gibi türüyorlar.
Her sözlerini hak biliyorlar;
Tedavisiz orospu çocuklarý,
Ruhumuzu ve zamanýmýzý emiyorlar.
Kendilerince eðleniyorlar;
Ne demeli, iþte orospu çocuklarý...

Hayatýn her köþesinde,
Sesleri yankýlanýyor,
Sözleri zehir gibi,
Zihinleri karartýyor.
Bir bakýyorsun,
Kendilerine bir yoldaþ bulmuþlar;
Orospu çocuðunun yoldaþý, orospu çocuðu,
Ruhlarý kirlenmiþ piç kurularý.

Düþüncelerimizi kirletiyorlar,
Hayallerimizi çalýyorlar,
Birer parazit gibi,
Sürekli besleniyorlar.
Ve biz,
Belki de sessiz bir izleyici,
Bu karmaþanýn ortasýnda,
Kendimizi kaybediyoruz.

Yine de,
Umutsuzluða kapýlmamalýyýz;
Her karanlýk gecenin ardýnda,
Bir gün doðumu var.
Bilinçli adýmlarla,
Bu orospu çocuklarýnýn etkisinden,
Kurtulmanýn yollarýný aramalýyýz.

Belki de,
Sesimizi yükseltmeliyiz,
Birlik olmalý,
Bu duruma dur demeliyiz.
Karanlýk düþünceler arasýnda,
Iþýðýmýzý kaybetmemeliyiz;
Gelecek, bizlerin ellerinde,
Umutsuzluk deðil, umut taþýmalýyýz.
Orospu çocuklarýna, orospu çocuðu demeliyiz.
Sosyal Medyada Paylaşın: