Grimsi toprak, Sararmýþ yaprak, Yorgun kýrlangýç... Evvelden denk gelmeyiþin, Günahýný kime yüklemeli? Tanrý’ya mý, Aceleye mi? Kendine mi öfke duymalý?
Yerli yersiz, Manasýzdýr mana arayýþý; Aptallýðýna... Kendi içindeki çatýþmalar, Sürekli bir sorgulama, Neden bu kadar derin, Bu kadar karanlýk?
Bir umudu ararken kaybetmek, Her bir düþünce, Bir çýðlýk gibi yankýlanýr, Gözlerimdeki boþlukta. Bir kýrlangýç, Yorgun kanatlarýyla, Uçmak için çabalarken, Býrakýr mý peþinden gittiði rüzgarý?
Her sararmýþ yaprak, Bir hatýra gibi, Düþmüþ bir yaþamdan, Ýçimde yankýlanan sorularla dolu. Tanrý’nýn sessizliði, Acelenin telaþý, Kendime olan öfkem, Hepsi birbirine karýþýr. Belki de aradýðým, Kendimle yüzleþmekte...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fırat sevkari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.