Ardýnda sonsuz ayrýlýklar býrakýrken Ayak seslerinin son notasýna takýlýp kalýyor düþüncelerim Kan havuzunda dinlenirken gülüþlerim Dudaklarýndan dökülen bir daraðacýnýn Yaðlý urganýnda salladýn ismimin her harfini Faili meçhul oldu adým
Her akþam seni doðururken geceye Tek tek vurup yýldýzlarý Gözlerini çaktým gökyüzüne Saçlarýndan tutup sürüklerken rüzgârýn en aymazýný Yarýmlýðýmýn acýsýna indirdim bulutlarý Yanmýþým sana
Unut benim unutamadýðým her ne varsa Kýr bütün aynalarý Ayrýlýk girerken bacadan içeri Prangalar vuruluyor Kelepçeler takýlýyordu yüreðime
Çorak bir aþkýn üzerinde gül yetiþtirmeye çalýþtýk Biz olamadýk her nedense Tekil yaþadýk anlarý Ya da çoðulluðuna inandýrdýk bir þekilde kendimizi
Biz bir gömleðin Ýliði bozuk Düðmesi kopuk Bir türlü kavuþamayan Ýki yaka ucu gibiydik
Eylül GÖKDEMÝR/14.10.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
EylülGökdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.