Her baharýn bir sonu var demiþler Oysa sen benim bitmeyen sonbaharýmdýn Dudaðýmda veda kesiklerinden oluþan intiharlar Hýçkýrýklarým kanýyor üç-beþ nöbetlerinde Gülüþünde ýslanmak istercesine Hayaline dokunuyorum
Tüm seni seviyorumlarý sana susuyorum Býçak açmýyor mühürlenen aðzýmý Kirpiklerinin kýyýsýndan geçerken Bindiðim otobüsün Can çekiþen aðlamalarýna inat Uçurum uçurum gözlerinden düþüyorum
Hep uzak iklimlerin rüzgarlý vadilerinde estin Býçak sýrtý kavuþmalar kaldý avuçlarýmda Yýkýk hanelerin iðreti gelini misali Gezerken aþkýn avlusunda Sana sevgiden ibaret bir cennet býrakýp Kendi kurduðum cehennemde Yanmaya gidiyorum
Eylül GÖKDEMÝR/14.10.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
EylülGökdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.