HOÞÇAKAL HÜZÜNLERÝMÝN SAHÝBÝ
Çehremi kuþatan hüznüm,
Sesimi etkilemiþti.
Kýsýk ve kahýrlý, bir sesle
Gözlerinin içine bakarak
_ Gitme ! dedim.
Gitme, beni kederler içinde býrakarak.
Kalbimdeki ýzdýrap sesimde kanýyor,
Gözlerim kurumuþ,artýk kelimeler aðlýyordu...
Gözlerimi, gözlerinden ayýrmadan
Son defa baktým.
Kaným çekilmiþti acý bir yutkunuþla,
_ Hoþçakal !...diyebildim,
Buruk bir tebessümü dudaklarýna býrakarak.
Olmadý.
Olamadý iþte !..
Tek taraflý aþklarda
Sonu, baþtan belli olan yitik sevdalar.
Ucuz bahaneler,
Kaçarcasýna yakýþýksýz gitmeler...
Þimdi efkar efkar dökülüyor anýlar.
Odamýn duvarlarýna sinen bayatlamýþ,
Sessizliðin sancýlý iniltileri...
Sanki,
Sanki,görünmez bir el hançerliyor hayallerimi...
Ayrýlýk gecesi iklimlerinde,
Sorgulamaya gerek bile duyulmayan
Ýhmaller,ihanetler ve aldanýþlara yenik düþen
Yorgun yüreðim .
Arzularýn akýþýna damýtýlmamýþ hülyalarým…
Masumiyeti bozulmuþ solgun çiçekler...
Tüm yaþananlara inat,umutla ;
Her gece,ama her gece
Mor mor açan akþam sefalarý.
Bak !
Bak,nasýl da gülümsüyor göz kýrparak.
Hoþçakal !
Hoþçakal, hüzünlerimin sahibi,
Hoþçakal !
Sana yeni ve mutlu aþklar !...
Hande HAGHGOUÝ
11.10.2008,pazar
çengelköy/ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.