....................................... Sevelim, sevilelim...Yunus Emre
Þiir tek sevda mýdýr, baþka þiirler yok mu?
Caný yanan insanlar, kime halin arz etsin…
Yirmi yýl açlýk çekmiþ, söyleyin az mý, çok mu?
Toklar da kendisini, birazcýk aç farz etsin…
Her zaman güzel midir, sevdalarýn en sonu?
Yoksa hep hicran mýdýr, kendisine güldüren?
Öyleyse niçin yanar, maþukun nazik teni;
Acaba vuslat mýdýr, aþký vurup öldüren…
Aþk yaratana ise, ben tek ona aþk derim!
O aþký taþýyan kalp, yorulmaz hiç vurdukça!
Ýþte ben o aþk ile, hiç durmaz meþk ederim;
Gerçek aþk ölümsüzdür, durur dünya durdukça…
Kulun kula aþkýnýn, Yunus/casý “sevi” dir!
Aþk ilahi olursa, bulur öz manasýný!
Seven insanýn kalbi, dostlarýnýn evidir!
Sevgiyi hak edenler, bilir söz manasýný…
Sevgi gönlü yüceltir, aþk gözleri kör eder!
Gör Leyla ve Mecnunu, Ferhat ile Þirin’i…
Aþýklara bir bakýn, hepsi nasýl derbeder!
Hani, hiç bilen mi var sevilmenin kadrini…
Karaman- 2024/10
Halil Þakir Taþçýoðlu
ÜSTATLARDAN:
Sevmek için kalbin ve irade yeter,
Aþýk olan, maþuktan özür dilemeli,
Zira karþýlýksýz aþktýr büyük keder,
Sevgiyiyse kimseden esirgememeli................................... azizkurtuluþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.