Yalnýzdým, Ýsimsiz satýrlar karalandý defterime. Kuþku, Korkulardan kalma yýðýnca.
Anlayamayacaðýmý, Acý sevgiyle kuþatýlmýþ anlaþýlmazlýðý. Aðaçlar kadar sallantýlýðýmý.
Unutmaktý, Yüzün canlanýþýný!
Sevgisiz acým, Umut sokaðý karanlýk bir baharýn Aylardan eski bir hazan, Adý belirsiz kimsesiz çocuklar diyarý, Büyüdüðünü hala anlayamadýðý Beni görmediðin o zamaný. Þafaðý ilk saatinden tan vaktine Güneþin izlerinden her kesiþme ihtimali Seni sevmek mühim deðildi!
Aþýk acýyý da ekebilmeliydi yüreði, Kimsesiz sevdiðini,
Yarýnýn umut olduðu vakti...
21/03/2024 Saat:21.00 Yazar: YILMAZ SÜSLÜ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kavramsal Empati Yılmaz S Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.