Bir rüzgar gibiydin; Uçuþan zamansýz göndereni belirsiz bir mektup, Duygularýn çeliþkin gel-git mýsralar. Kaynaðý belirsiz. Ýnsan sevmek için bu kadar çekebilir. Yüreðini mýsralara emanetliði, Öyle ya : Kelimeler gözlerinden akýp giden, Daðlardan kaybolurcasýna bir tren gibi. Sözcükler öyle yalýn ve açmaz. Daðlar arasýndan geçen , Geçmeli sýralanmýþ her hissi...
Bir rüzgar! Adý rüzgar!
Rotasý zaman evreninden geçmez, Dalgýn Üþümeye mahkum aðaç gibi. Güneþ ki fayda etmez. Hele ölümü düþlerken kapý eþiðinden gelecekleri. Bir gözün kapalý, Diðeri hala çýrýlçýplak. Bakýþlarý bir rüzgar esintisinden eþliðini Üzerimde birikmiþ koca bir dünya yük Hala rüzgar gibi bekleyiþli.
Ben rüzgar gibi hiç seni sevmemiþ hissi.
Sebebi yok...
21/03/2024 Saat:10.21 Yazar: YILMAZ SÜSLÜ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kavramsal Empati Yılmaz S Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.