Yüreðimde sýzýyla yazýyorum bu satýrlarý Ýçimde ukde býraktýðýn her ne varsa, Bir bir baðýra çaðýra kusuyorum yokluðuna. Hasretini bastýrarak kalbime,sövüyorum bahtýma Yolunu yitirmiþ bir berduþ misali içiyorum Sahipsiz bir ceset gibi taþýyorum sensizliði Ýçimden geçenleri okursun sen Gönlümden sesleniþlerimi duyarsýn Yine yalnýz kimsesiz, tutsak kaldým geceye Yine savunmasýzým sensiz,koskoca evrende. Sen nelere þahitlik ediyorsun eylül Bir Aþkýn ruhumdan göç ediþine Çýðlýðým bile karýþtý ezan sesine Dilimde sitemler, astým hüznümü gökyüzüne Öyle bir an gelir ki bazen Ýçinde yaþattýðým aþk ile yüzleþirim Seni seviyorum sözünü kondurur yüreðine Uyuyamadýðým gecelerin sabahýnda Gözlerim kançanaðý oluyor Sessizliði yarýyor,sabah ezanlarý Duaya açýlan ellerine karlar yaðýyor Küçücük dünyama sýðdýramadýðýmsýn sen benim. Bütün kelimeleri seferber etsem de Yetmiyor adýna layýk bir cümle kurmaya. Ýçimde çoðalan kahrým ,kanatlarýmda eylül sancýsý Ne yaparsam yapayým,geçmiyor gönül aðrým Dilimde her gün hüzün bestesi Ruhum kalmýþ göçük altýnda,duyulmuyor sesim Sen duy beni artýk yeter bu kadar ayrýlýk Bu yalan dünyada, tek gerçek sensin hayatýmda YEÞÝLIRMAK Sosyal Medyada Paylaşın:
YEŞİLIRMAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.