Eylül düþtü gözlerime bu akþam Neden tedirgindir içimde çýrpýnan Ebabil kuþlarý Yoksa ayrýlýk mý var yine Gurbet merhaba diyor soluma Gel bu eylül ben elveda demeden Ne olur... eylüller çiçek açsýn
Sevda gönlüme vuruyordu Mýzrabý deliyor ruhumdaki en ince yeri Þimdi þu an, alevlere sarýyor da bedenimi Bir çöl yangýnýna benziyor gözlerim Kýrýlan kalbim mi, sanýrsýn ki Sonbaharýn kuru bir dalý Hadi kýr o dalý Daha iyi kýr çatýrdat At ateþlere iyi yak
Sen o kafdaðýndaki taþ kalpli devsin Deðiþmeyen Bir sevda kilimi sermiþtin otaðýma Yüreðinde bir çocuk Koþturup durdun sokaðýma Sonra ayrýlýklar vurdu, bir yaralý kalp Bir de gözü yaþlý eylül býraktýn
Þimdi ayrýlýk libasýný giyindiðimden beri O lavanta kokulu sandýðýndan Biraz eski, birde esrik Anlatamadýðým beni, yüreðine Anlamadý da zaten Hadi bir gül ver mavisinden Ya da güller demeti En mavisinden Tuz ekmek olsun !!!
Günay Koçak
20. 09. 2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aygün Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.