Girdabýn boynuna asýlý Yaþayasý tuttu, Sesleri ýskaladýk seninle Yönlerimiz farklý kumlarda Sýðýndýk mercani falezlere Sayýklayan kelimeler düþtü Boðulduk zeytuni dualarda da Sonra Ýçimizdeki çýkmazý unuttuk. Nergis gözleriyle Ben en çok sardunya sevdim Annem gibi her gece öptüm Terledim titreyerek Aðrýyan kirpiklerimde Ýðne yuvasýnda bir dev Gözlerini dikip aya, Baba dedim arýlar ölmese keþke Sonra ýslýk gibi Hayýrlý þehirlere sürdük atlarýmýzý Kýmýz tüten ocaklara Yemin edip kurban olduk Rüyalar yontulduktan sonra Fecre dayanmýþken çocuklar Ölü doðsun güneþ Ben en çok sardunya sevdim karpuz kabuðu saksýlarda. Köpüklü denizlerin girdabýna uyuttuk Bütün ceninleri.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nevmizan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.