Ölmedim

Ardýndan gelirim, demiþtim fakat,
Çok daraldým gülüm, hâlâ ölmedim.
Mecalim tükendi, kalmadý takat,
Çok yoruldum gülüm, hâlâ ölmedim.

Sen yoksan, her þey boþ, sýfýr var elde,
Sýðamadým, hiç bir çevreye bil de,
En son yerim, maden þehri bir belde;
Çok sürüldüm gülüm, hâlâ ölmedim.

Hasretin sönmeyen, kor ocak gibi,
Akýyor alnýmdan, ter sucuk gibi,
Daðlarda gezerim, bir kaçak gibi;
Çok sarýldým gülüm, hâlâ ölmedim.

Hayat acýmadý, belimi büktü,
Tufanlar, depremler, üstüme çöktü,
Güvendiðim dostlar, hep çürük çýktý;
Çok kýrýldým gülüm, hâlâ ölmedim.

Aþkýnla bir ömür yandýðým için,
Her güzeli seni sandýðým için,
Adýný sürekli andýðým için;
Çok yerildim gülüm, hâlâ ölmedim.

Tren istasyonu giþelerinde,
Varoþlarýn bozuk þoselerinde,
Sabahçý kahvesi köþelerinde;
Çok görüldüm gülüm, hâlâ ölmedim.

Meyletmedim mala, gani pullara,
Minnet eylemedim, fani kullara,
Ömrümü kemiren, cani yýllara;
Çok darýldým gülüm, hâlâ ölmedim.

Girdim kaldým, sonu yok bataklara,
Direndim her gece, þok, ataklara,
Ýlletler düþürdü, sýk yataklara;
Çok serildim gülüm, hâlâ ölmedim.

Elbet biter bir gün, çektiðim çile,
Kabuslara derim, git güle güle!
Kurþun deðil, kýlýç deðil, dil ile,
Çok vuruldum gülüm, hâlâ ölmedim.

Yaþýyorum, buysa yaþamak eðer,
Haberim yok, selam okunmuþ meðer!
Kavuþmak mahþere kalsa da deðer,
Bak yâr öldüm, sanma hâlâ ölmedim!

07.09.2024
Muhittin Alaca




Sosyal Medyada Paylaşın: