Susuyorum

Susuyorum bütün çirkinlik kokan zulümlere, 
Zülüm Hak’tan deðil, halk’tandýr. 
Bana zülüm ise, güzel ruhlu yardandýr. 
Adalet ararým, aramam artýk; 
Umudum öldü, zülüm bana Hak’tan deðil, halk’tandýr. 
Halkta gözüme gelmez, benim aklým yardadýr, 
Yarda…

Bir zamanlar umut doluydum ben, 
Adaletin peþinde koþtururken, 
Ama þimdi karanlýk bir yolda kayboldum, 
Zulüm, her köþede sýrýtýyor, 
Güzel ruhlar, acýlar içinde inliyor.

Hak, nerede bu çirkin dünyada, 
Halk, gözlerinde kin ve nefret taþýrken, 
Ben, yine de sevgi arayýþýnda, 
Adaletin sesi, bir gün yükselecek mi?

Her gün bir baþka zulüm, baþka bir çýðlýk, 
Haksýzlýk, adaletsizlik, korku dolu bir istikamet. 
Gözlerimde yaþ, kalbimde acý, 
Bir gün bu karanlýk sona erecek mi?

Kayýplarým var, her bir zulümde, 
Her bir çiçek, kurumuþ artýk; 
Ama içimde bir umut, 
Bir gün doðacak güneþ, 
Ve zulüm bitecek, 
Adalet, kalplere yeniden doðacak.

Çocuklar gülmedi, hayalleri kýrýldý, 
Gençler umutsuz, yollarý kayboldu. 
Yaþlýlar, anýlar içinde hapsolmuþ, 
Her biri birer hikaye, acýlarla dolmuþ.

Ama ben, yine de bir umut taþýrým, 
Bu zalim dünyada, sevgi arayýþým sürer. 
Belki bir gün, zulmü yenecek ruhlar, 
Birlikte haykýracaðýz, adalet için.

Ýnsanlýk, bu karanlýk günlerden geçerek, 
Kalkacak ayaða, el ele vererek. 
Zulüm bitecek, sevgi yayýlacak, 
Gözlerimizde bir ýþýk, kalplerimizde bir ateþ.

Ve o gün geldiðinde, 
Zulümden kurtulmuþ ruhlar, 
Birlikte haykýracak, adalet için; 
"Artýk yeter, zulüm sona ersin!" 
Sevgiyle, umutla, barýþ içinde, 
Yeni bir dünya, adaletle dolsun.
Sosyal Medyada Paylaşın: