Sesim...

’Anlam düþer dilime,
Bakma sen dilsizim...’

Sesim kýsýktýr,
Ne türkü söyleye biliyorum: þimdi,
ne de isyanýmda bir belirginlik; Pusuda,
dilim, ürkek çekingen: Ceylansý,
bakýþlarým konuþur; Hisli,
sislenir gözlerim.
Ah ah,
Olmasa birde kekeme...

Susarým-sesim sensizliðe-:Boðazým,
kurur-ýslak isyaným nerdesin-sensizlik,
olsun iz býrakan: Sýtmalý suskunluklarýn,
Ardýndan gelirim: Yalýnayaklý,
Sel korkusunda sürüklenir sözcüklerim: Taþarým
/yazarým sel su demeden þiirleri/mi.

Söylerim söyleyemediðim
Tüm hecelerde: Savruk lisaným
Kekeme algýlar: iðrenç,
cümlelerin kusmuðu mürekkep
dilimde en ipe sapa gelmez heceler,
birleþtirir kelimeler kurarým: Aþklarý kurgularým.
Yaþansýn bitimsiz ölesiye-diye-

Gizemli ve esrik: Dudaklarým,
manalý bir tebessümde: Gamzelerim.

Benim bu suskunluðum: Kanayan yaným
Cüretine amadeyim: Öldürüyor bilesin,
Beni yok sayýþlarýn...

Bekle-ki gidiþlerim sensin-
Zamanýn durmasý lazýmsa: Dursun,
gözlerimden uzaklarý adýmlayan hüzün.

Haydi, þimdi - tutma kendini -
durgun sandýðýn sulara sal -gözlerini-
delice bir girdaba dönüþmeden: Söz,
hangi tavda dövülür-eriyik-
Duyulmaz oldu söylenen,
sýyrýl,
sýyrýl çýk gecelerimden
aynada baktýðým gerdanýmdan öpeyim
yutkunuþlarýný: yitirmedi yine...

Sosyal Medyada Paylaşın: