Ben Bu Şehri En Çok Yalnızken Sevdim
Ben bu þehri en çok yaðmur yaðarken sevdim,
Ýnsanlar boynunu yere doðru eðmiþ,
Herkes kendi derdi ile dertlenirken,
Ben bu þehri en çok hazan mevsiminde sevdim.
Her rengin bin bir tonu ile doluyken…
Ben bu þehri rüzgâr eserken sevdim,
Yapraklarýn hýþýrdayan sesiyle dolarken sokaklar,
Her köþe baþýnda baþka baþka hayatlar yaþanýrken ,
Ben bu þehri en çok sonbahar akþamlarýnda sevdim.
Gecenin sessizliðinde kar taneleri düþerken sevdim,
Sýcak bir çay eþliðinde seyrederken manzarayý,
Aklýmda tek baþýna dolaþtýðým sokaklar,
Ben bu þehri en çok yalnýzken sevdim.
Ve güneþ doðarken, yeni bir günün umuduyla,
Her sabahýn serinliðinde bir tazelik taþýrken,
Ben bu þehri her mevsim sevdim,
Ama en çok seni düþünürken sevdim, bu þehri.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.