Kuþ olsam mesela ben ; Açýlsa kanatlarým gök boyu Sen ölümsüzce uçsan , Ne kadar kim/se varsa Öte tarafa giden Acýsý aðrýtsa bizi, Biz ; olmasak hiç… Hiç aðlamasak mesela Ben MISRA’lar düþürmesem heybemden topraðýna, Sen söylemesen dilindeki en acý BESTE’yi ; Sonra Bir kaç damla mey deðse dudaðýmýza Aç kalsak sabah kadar Sabaha kadar seviþse ruhumuz Ve yine Biz olmasak biz Sen Ben hiçliðimiz….
Ýkibinyirmidört’ün Aðustos’u Ýstanbul... Sosyal Medyada Paylaşın:
ErkutDurmuş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.