Mutlumusun
Aþk nedir bilmez iken gençlik çaðýmda,
Sevda denizinde boðulduðumsun,
Koyup gittin beni hasretin kucaðýnda,
Söyle bana þimdi,
Sen mutlumusun.
Sarmadan sarýlmadan doymadan sana,
Sen gidip ellerin yari olmuþsun,
Dünyayý cehennem ettin sen bana,
Söyle bana þimdi,
Sen mutlumusun.
Ýstediðin oldu, ayrýldýk iþte,
Þimdi yarýnlardan umutlumusun,
Gönlümü býrakýp bir karakýþta,
Söyle bana þimdi,
Sen mutlumusun.
Ne vardý mutluluk sarsaydý bizi,
Ýstermiydim yüreðimiz soðusun donsun,
Çok gördün bu aþka baharý yazý,
Söyle bana þimdi,
Sen mutlumusun.
Vicdaným elvermez ah etmem sana,
Aþký yüreðinde ilk bulduðumsun,
Böyle çok severken kýydýn ya bana,
Söyle bana þimdi,
Sen mutlumusun.
Gönlün aþkýmýzýn mezarý olmuþ,
Kapatma üstünü güller’le dolsun,
Açýk giden gözlerimde hayalin kalmýþ,
Söyle bana þimdi,
Sen mutlumusun.
FEVZÝ EMÝR YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.