Gecenin Gözleri (Ay Ve Karanlık) (3)
3. Bölüm... II kýsým
2 Nisan 2018... Ýstanbul!
Gündoðumu...
(Üþüyen sabahlardan biri)
Ayazýn altýnda titreyerek güne uyandý gece
Rüzgar az öteden taþýyordu bulutlarý
Gökyüzünü kara bulutlar kaplayacaktý birazdan
Ve tane tane yaðmur dökülecekti
Bu esnada
Köhne evin ahþap penceresinin önünde
Sýrtýna dantelli hýrkasýný almýþ
Avuçlarýnýn arasýnda kahvesini yudumlayarak
Gözleri sokaða dalan kadýn
Mahzun þekilde duruyordu
Ýçinde belli belirsiz bir ebet duygusu vardý
Tarifi imkansýz geçmiþinin
Uðultusu yükseliyordu kulaklarýnda
Bazen sessizlik
Bezen þarkýlar eþliðinde
Az ileri de
Geceden gündüze adým adým ilerlemiþ
Yorgunluktan bitap düþmüþ bir adamýn
Gelip penceresinin önünde durduðunu gördü
Adamýn Elleri cebinde
Omuzlarý boynuna çekik
Baþý geceden kalma öne eðik
Umduðu þeyi görememe korkusu vardý yüzünde
Bu sýrada kadýn gözlerini adama dikti
Ve nihayet
Yaðmur tane tane düþüyordu adamýn üstüne
Birden baþýný kaldýrýp pencereye baktý
Göz göze geldiler
Bir gürültü koptu gökyüzünden
Beyaz bir ýþýk sabahý kör etti.
Devam Edecektir...
2. Bölüm Sonu
Ferit Karasu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.