Gölgesine küskün yaþamýn Mahkum bakýþlarý tutuklu. Yapraklarýndan kelepçelenen ilk bahar, Açmaz oldu... Mutluluðun pazarýydý sokaklara kurulan Kuru bir lokma kaldý boðazda.
Yokluðunun varlýðýný soluduk yýllar yýlý Açmaz oldu son yapraðýný sevmiyora feda eden papatya. Gün anlamsýz doðarken güneþi Limanlar yýkýldý, Sýðýnacak. Elimde bir papatya önümde salýncak Bir çocuk hayali Belki son bahara kavuþacak.
Irmaðý Kuru bir göz Bilekleri kesik hayatýn Son sahnesinde oyuncular ölümlü Yýkýk bakýþlý insanlarýn çalýnan tebessümü Aþk terk etti bedeni Sessizlik büründü topraðým.
Serdar Özyanýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
serdarözyanız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.