KİMSE DEĞİL

Mevsimsiz düþerken yaðmur bahçene
Yollarýný diken kaplar
Gül deðil...

Zamansýz aklar düþerken saçlarýna
Kollarýna hüzün düþer
Mutluluk deðil...

Biter yýllarýn ömür adýnda
Çaresiz seyircidir yürekler
Tükenirken bedenin
Canýný acýtan bir sitem olur
Zehir deðil...

Maziye bir dönüp bakasýn gelmez
Kýþlardan yaz soramazsýn
Seni baðrýna çaresizlik basar
Yar degil...

Gün gelir isminde unutulur
Yüreklere dahi sorulmaz olursun
Veda ederken bu âleme
Aðlayanýn bile yaðmur olur
Kimse deðil...

Sosyal Medyada Paylaşın: