Yörük Ana

Geldim yamacýna Yörük Ana,
Biraz da olsa hasbihal etmeye,
Bir nebze de olsa üzüntünü bölüþmeye...
Sakýn üzülme Ana alným kýrýþtý diye,
Bilirim,o alnýndaki kývrým kývrým çizgilerin
Ne acýlara,ne badirelere þahit olduðunu...
Sakýn üzülme Ana saçýma aklar düþtü diye,
Bilirim,ebedi gurbete giden sevdiklerini
Çaresizce pencerede beklerken olduðunu...
Sakýn üzülme ana gözlerim iyi görmez diye,
Bilirim,oturup da uzaklara dalýp gitmenin
Elbet geçmiþi hasretle aramak olduðunu...

Sakýn üzülme Yörük Anam,
Sen üzüldükçe þu toprak aðlar olmuþ,
Ceylanlar körpe yavrularýna küser olmuþ...
Bilirim ki sen dik durdukça,
Bu topraklar buram buram Anadolu olmuþ...

Geldim yamacýna Yörük Ana,
Bir tas da olsa o soðuk ayranýný içmeye,
Bir nebze de olsa derdini bölüþmeye...
Sakýn dert etme Ana bu diyarlarý,
Þu karþýmýzda duran Toroslar cömerttir,
Harman yeridir,elbet çýkar bir yiðidi...
Sakýn dert etme Ana bu topraklarý,
Þu tarladaki,bahçedeki ayak izi senindir,
Hiç dikenler basar mý böyle nadide yeri...
Sakýn dert etme Ana bu daðlarý,
Türküsüz kaldý diye üzülmek de nedir,
Elbet vardýr öksüz bir çobaný dertli dertli...

Sakýn dert etme Yörük Anam,
Sen dertlendikçe tütkeyfimler açmaz olmuþ,
Þu çeþmeler gürül gürül çaðlamaz olmuþ...
Bilirim ki sen güldükçe,
Merhamet dolu topraklar,Anadolu olmuþ...


Sosyal Medyada Paylaşın: