Kim bilir? Belki de Bu yüzdendi Yitirilmiþ olana duyulan nefret! . . .
Kainatýn paramparça olduðu bir ikindi vakti *kün esnedi þair!
Son bir gayret nefeslere yükseldi, Kurumuþ damarlardaki altýn varaklý hissiyatlar Öldüklerini çoktan unutanlarýn soysuzluklarýna ari tohumlar ekildi
Ýman eden çocuklar doðdu iffetsiz gebe kadýnlardan; Ýsyanlarý piçliðindeydi her birinin!
Kuzgun kanatlarýndan dalga dalga yayýldýlar kainata Karanlýk birer ayet oldular ardýndan yaþama Yaþayamama gelgitlerine korkutan dualar oluverdiler sonra Ve Sonra Ýðfal ettiler geceleri ayýn altýn renkli öfkelerinde çýðlýk çýðlýða! . . .
Yýldýzlarla dolu bir koydu *Çýrýlçýplaktým Ateþli bir dilber durgun sularýnda yüzüyordu gecenin Baktýðým yerden sezebiliyordum Röntgenci hissiyatlarýný mor balýklarýn
Dilber; saten hissiyatlý öpüþlerinle sarýversen ya beni… Sýzýyorken kadehime gözlerimin siyahý, Dolayýversen ya belime süt beyazýný bacaklarýnýn
Ve Yakalayýversen ya s-açlarýma musallat o asýrlýk laneti!
. . .
Cüceler soyuna gen aykýrý organ gibiyim… Dört unsura delice tapan Hipokrat gibiyim…
Vahþi kurt ulumasýnda þefkat, Ürkek tavþan kasýklarýnda þehvet gibiyim…
Ki Ölümsüzlüðüm ile evrilip duruyorken yaþamda, Mutlu cesetlere *nekrofil; Kederli cesetlere kadavra hýrsýzý gibiyim…
(Yýldýray KIZILTAN) Sosyal Medyada Paylaşın:
Yıldıray Kızıltan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.