Dudaklarýmýzýn kumsalýnda can çekiþirken Zoraki tebessümler Islýðýný yitirmiþ bir rüzgar gibi mutsuz Avazýný içine hapsetmiþ bir gök gürültüsü gibi kýrgýnýz
Hüzün kervanlarý geçiyor içimizden Herkese Her þeye Kendimize bile dargýnýz
Ýçimiz kan aðlarken… Yüzümüze taktýðýmýz toz pembe maskelerden Bihaber insanlar Yüzümüzden düþen o bin parça hissizliði görmüyor Dudaklarýmýzdaki o sessiz çýðlýðý d u y m u y o r l a r !
Eðreti bir teyel atýp ertelediðimiz umutlarýmýzý Son kullanma tarihi çoktan geçmiþ acýlarýmýzý Anlatsak bile, a n l a m ý y o r l a r!
Sepya mutsuzluklara inat… Sen sil yüzünün gergefindeki o gamzeli hüznü Kýr kalbini saran paslý zinciri Soluk soluða… Yeþile biraz daha yeþil, Maviye biraz daha mavi sür
Hem, kimse saramaz Yanlýþ hedefi vurmuþ bir kurþunun yarasýný Sarsa bile Bilemez acýsýný
Gül hadi Gülünce… Acýmadý s a n ý y o r l a r!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Highrock Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.