Toz Pembe Maskeler

Dudaklarýmýzýn kumsalýnda can çekiþirken
Zoraki tebessümler
Islýðýný yitirmiþ bir rüzgar gibi mutsuz
Avazýný içine hapsetmiþ bir gök gürültüsü gibi kýrgýnýz

Hüzün kervanlarý geçiyor içimizden
Herkese, her þeye, kendimize bile dargýnýz

Eðreti bir teyel atýp
Ertelediðimiz umutlarýmýzdan
Son kullanma tarihi geçmiþ acýlarýmýzdan
Ýçimiz kan aðlarken, yüzümüze taktýðýmýz
O toz pembe maskelerden
Bihaber insanlar

Yüzümüzden düþen o bin parça hissizliði görmüyor
Dudaklarýmýzdaki o sessiz çýðlýðý d u y m u y o r l a r !
Anlatsak bile, a n l a m ý y o r l a r!

Sepya mutsuzluklara inat…

Sen sil yüzünün gergefindeki o gamzeli hüznü
Kýr kalbini saran paslý zinciri
Soluk soluða…
Yeþile biraz daha yeþil, maviye biraz daha mavi sür

Hem kimse saramaz
Havada çarpýþan iki kurþunun yarasýný
Sarsa bile, bilemez acýsýný

Gül hadi
Gülünce, acýmadý s a n ý y o r l a r!


Sosyal Medyada Paylaşın: