Yer sarsýntýsý ve gözyaþý. Kulaklarýmda keskin bir nefret. Ýçine çeken binlerce aðýz, binlerce göz öfkeyle bakan. Konuþsam herkes saðýr, sussam herkes geveze. Çaresiz bir sürüngenlik. Düþman kapý dibinde, dost öteler gibi uzak. Çekiyor içine kan kusturan boþluk. Çürüdü dalýnda çiçeðim vurunca ayazý. Ne kaygýsý kaldý ne istemsiz kasýlmasý. Midemde derin açlýk, sevgisiz yetim sokak köpeði. Ne tasma boynumda ne zincirlerim kýrýldý. Ýki tezat yer gök bende kýyamet. Derin sessizlik, ayaklarýmýn altýndan kayan dünya ve boþluk.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yasemin YILMAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.