Son gülüþler, son zamanlar, belki de anlamsýzca ölüme gidiþin sessizliðine tahammülsüzlük; benimki. Kaç kiþi anladý anlamsýzca ruhlarýn ölüm yolculuðunu? Çürümüþ bedenlerin yasýný tutmak bir anlam ifade eder mi? Anlamlandýrýrken ölümü, bu sessizlik yolculuðunda son bir kahkaha atmak mýydý belki de manasýzca... Gecenin karanlýðýnda yankýlanan çaresiz çýðlýklar, kaybolmuþ umutlar ve yarým kalmýþ hayaller arasýnda kaybolmuþken, anlamsýzlýðýn kollarýnda savrulup duruyorum. Ölümün soðuk nefesi ensede hissedilirken, geçmiþin yükü omuzlarýma binercesine aðýrlaþýyor. Gözlerimdeki son ýþýk sönerken, ruhumun derinliklerinde kaybolan bir çýðlýk yankýlanýyor. Belki de bu sessizlikte bulacaðým cevaplar, belki de sadece sonsuz bir boþlukla karþýlaþacaðým. Ve ben, bu sonsuzluðun içinde kaybolup giderken, anlamsýzlýðýn kollarýnda savrulmaya devam edeceðim. Son kahkahayý atarken, belki de ölümün sessizliðinde anlam bulacaðým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fırat sevkari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.