Bir raslantının tekrar radyosu

Maðmur bakýþlarla bir evrene yaslanýyorum
Alabildiðince uzak
Düþmeyecek kadar omuzlarýmda tuzak
Sonra kýrýlgan hayaller kuruyorum
Bini bin parca.
Daðýnýk saclarýmý yok etmek istiyorum karanlýkta
Siyaha siyah.
Bitmeyen ezgim
Ne çok tiz ve hazin senin sesin...
Umudumu daðlara ve göklere serpiþtirmiþler
arayýp duruyorum
tenha düzlüklerde.
Þefkate ihtiyacimiz var hepimizin
ve karþýlýksýz sevgilere.
Þimdi aklýmdan geciyor mezar taþlarý biri bin kere acýtýyor közlenmiþ hülyalarýmý.
Ve nefes alamýyorum
Sevgisiz kalmak böyle bir þey galiba.

Bulutlar akýyor gökyüzünden
Masmavi deniz sana hasretim.
Yosun kokusunu kim sever ki
Ben de sevemedim...
Senden sonra kokladýðýmda.
Hani bi tutam taze toprak kokusu yaðmur yaðarda çýkar ya havaya
Neden sever ki herkes ölünün kokusunu onuda bilemedim.

Baþka þarký baþka nakarat çalmýyor bu radyo, kusura bakma þiir seven...
Ýnsanlýk acýnasý durumda bundan baska þey bilmem ben.
Yorgunum elde var bir
Ve bütün herkesi sýfýrladým ondan önce herkesim gene o idi bunu anlatamadým.

31.12.2016


Sosyal Medyada Paylaşın: