Sana ait bir þey gördüm ayaklarý vardý, elleri vardý Hatta sana benziyordu Senden olmaydý, senden kalmaydý. Konuþmaya da yeni baþlamýþ Burada olsaydýn görseydin, gülseydin Ölen cocuklarýn anneleri hep cennete gider Çünkü babalarý onlara böyle söyler. Tabuttaydýn, yanlarýndaydý söylemiþti anlamamýþlardý...
Elleri hiç bu kadar boþ kalmamýþtý seninle vedalaþmalarý baþbaþaydý. Ardýndaydým kapýnýn bir adým ardýnda. Ellerini tutmuþlardý. Hiç bu kadar sýcak kucaðýna hasret kalmamýþlardý. O gün kýþtý soðukluðunu farketmediler Büyük olan bir ara eve giderken Annem nerede diye sordu Bilmediðim bir soruydu Yüzüne bakýp aðladým Ellerimden tuttu Annesiz bir eve yolladým.
26.12.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
Janiiizim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.