şahide gerek yok varolan var.

Üzerine mum dikili hayallerin
Kabusuydu uykusu bölünen.
Gecenin masumiyeti terk etti yýldýzlarý,
Yapraksýz kalan baharýn son türküsü acýyordu
Kuþlarýn suskunluðunu.

Yaðmura hasret topraðýn kalbi
Çatlayan damarlarýndan kurudu.
Bir bulut Gölgesi düþtü;
Düþlerin solgun bakýþýna.

Ana rahmine düþen bebeklerin sessizliði konuþurken
Patlayan bombalarýn gölgesinde;
Duran bir hayat seyrettim tepesinden þehrin.

Karanlýðý avuçlarým dolusu dolduruken
Bir veda deðildi bu alnýma yazýlan.
Baþlangýcýn ayak sesleri yükseldi rûhumda
Açýlan kapýsýydý semâ’nýn.
Kapýsýydý açýlan sonsuzun.

Serdar Özyanýz
Sosyal Medyada Paylaşın: