insan neydi ki? midesinde bir çalar saat, yoksa saatin saati, çalarýn çalarý mý? ne çok açýktým sesi, uyanmakta zul,
mutfak lavobosundan öyle baldýrý çýplak butlar gibi akýyordu, ya pirinçleri taþýndan, yaþýndan, ayýrt etmek, üstüne allý gelinler gibi domates gülleri süzmek, en zoru da alüminyum tencere de yüz göz olmak,
zor iþler bunlar, aydýnýz, gününüz aydýn olsun, tel dolaptan aþýrýlmýþ, tencere kapak olmuþ, ne piþer ki tüpsüz dalýþlarda, aç olan karnýný da alýp kaçsýn, yoklar cumhuriyetin de aþ’a bir delik poþet ne taþýr, ne aþýr, emeðine yemek kuru ekmek… Sibel Karagöz #sibelkaragözþiirleri #sibel_karagoz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.