UZAKTI ÇOK UZAK
bazen bazenleri bir kirli sepetine,
ellerimin ucundan süzmek istiyorum,
azalýr mý, ufalýr mý, dertten ufaðý,
hayallerin gerçek ile bir münakaþasýydý,
belkide belkilerin de uykusu geldi,
kim bilir belki de sýkýldýlar,
ne zaman ufkum daralsa,
bir kuþ gelir, camýn önüne,
öyle uzaktan uzaktan,
birbirimizi izliyoruz,
belkide ufkumu açmak için,
belkide topunun ipini çekerim, gibi,
belki benim varsayýmlarým,
var var sayýp, sonra hepsini kuþ gibi,
havalandýrmam bundandýr,
havalandýrmakta kafi deðil, kuþ olup uçup gittiler,
þimdi ver yansýn zamaný,
þimdi yok gitsin,
þimdi de bitti,
ardiyede ki raflar gibi boþ içim,
bir boþluk ki uzaktan uzaktý çok uzak …
Sibel Karagöz
#sibelkaragözþiirleri
#sibel_karagoz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.