bir Anka olsaydým, hiç nefesim kesilmeden, kanattan düþen yanan yüreðim, dilimde rüzgarýn tek bir týnýsý wuuu,
o wuuu rüzgarýn sesi, daðlarýna çarpan dargýn kürkü, tozu hüküm giymez, ama beni iç benliðimi yerden göðe savurur,
ben savrulan kuþ, koridorda bile duvarlarý tutarak, yüreðimin en derininde, bir Anka kuþu hayaline yürürdüm,
sorma þimdi bana, ne gördün, nereye vardýn, koca bir hiç,
ben kanattan düþen gölge, kimi hayalin hayaline, kimi uykunun uyur uyanýk uykusuzluðuna, çoðunlukla da hayal ile gerçeði ayýrt edemeyecek kanatlý kanatsýz bir kuþ özgürlüðüne, kuþlar diyorum kuþlar benim mahzenim de yitip gitmeyen ey maviþ özgürlük… Sibel Karagöz #sibelkaragözþiirleri #sibel_karagoz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.