"KAYBEDERSEN BİR GÜN OLURSA BENİ"...

Varlýðýný aradým aklýmýn kopan fýrtýnalarýnda!..

Uzaklaþmaya çalýþtým!
Bilemezdim insan için aþkýn ýstýrap vereceðini,
Soðumuþ sözcükleri ellerimle kopartýr gibi.

Sezemedim sevgisiz yarýnlar olmadýðýný!
Diller üstünde kapýlýr, yinelenir,
Varlýðý öyle olmalýydý dercesine
Umut sokaðý,

Kayýp caddesinden kaybolur insan,
Soluðu soðuk ruhlara dönüþürler,
Evlerden geçemez.

Tutamaz aþk için kayýp giden yýldýzlar içinden!

Yüzyýllarý aþar ki o yýldýzlar!
Varlýðý iþte öyle içinden,

Yaþamak:
Bir gül demetinin köklerinden,
Varlýðý anne sevgisinden.


Bir boþ sokaðý yaþamak gibi olursan eðer,
Apansýz kara geceler çökerken,
Bir çocuk seslerinin sessizliðini yaþýyorken.

Varlýðýn duyulmak ister iþte güneþ!
Kara sahiller adýnla þahlanýr,
Duygularý olmaz sanma sakýn!
Düþün elinle kazdýðýn yaþamak kavgasýnýn!


Yalnýzlýðý seçebilmeli insan!
Lakin sevgisine ortak tutkun sevgiliyi.


Arýyorum güneþ batan sisli bir ülkelerde!

Ruhum saðýr,
Bilenler yaklaþýyor bir ölüm diyerekten,
Kuþpalazý hastalýk.

Yutkunmasý güç loþ soðuk odanýn çevrelediði,
Yarýnýn sevgiyle gelmeyeceðini

Varlýðýnla baþlýyor dünya!

Varlýðýnýn hissetmek ki seni...


11/05/2024
Saat: 19.00
Yazan: YILMAZ SÜSLÜ (YENÝ DÖNEM SERBEST TEKNÝK ÞÝÝR ANTOLOJÝMDEN KENDÝME AÝT BÝR YARATIM)

Sosyal Medyada Paylaşın: