DAĞLARDAN ULU AŞKIN KARANLIĞINA ,MISRALARA...

Daðlar ulu karanlýðýn yalnýzlýðý...

Ruhu, ovalarýna doðru seyr-zaman
Aðaçlardan kökleriyle öyle sarýlmýþ
Öte tepenin yamacýndan akan sular.
Kaynaðý bilinmez sayýsýz insan,
Gökte bahar,
Yeryüzü alýn deðmemiþ bir þafak,

Karlar çok çetin!

Kimsesiz eski hayat kalýntýsý bir köylü,
Etraf yemyeþil, soðuk,
Çýnar aðaçlarý hala tedirgin,
Ýnsan sevmez doðrusu!

Ne vakit gök baðrýndan çýksa bir rüzgar!
Savrulsa koca bir hayat,
Hayat öyle baharlardan kalmamýþ,
Sarýþýn bir köylü kadýn sýrtýnda çocuðu
Güneþ sarýlmýþ nasýrlý ellerin
Tutsaðý olmuþ bir zalimin!

Düþünmek çok zor!

Duygular için fazla ümitli deðil!
Daðlarýn ulu karanlýðýn sesleri iþitilmez deðil!

Ne bahar geçtiyse sarýlmak bir sevgi için,
Kuþatýlmýþ öksüz bir yaðmur altýndan,
Dayanmýþ, kapýlmaklý meçhul bir aþk
Adýnan!
Yüreði sökmek ne mümkün?
Gece için söylenmez bir yara!
Sarýlmak eski topraðýndan diriltmek gibidir anýlarýna

Saçlarýný koklamak için için!

Bir rüya,
Eskimiþ masalsý bir hayata,
Daðlar kopan gönül deþilmiþ
Yazýlmamýþ eski mýsralarýn ruhuna

Ne ulu daðlardan baktýðýnda hatýrla...

18/03/2024
Saat:21.00
Yazan: YILMAZ SÜSLÜ (KÝTAP SONRASI KLASÝK SERBEST TEKNÝK ÞÝÝR YARATIMLARIMDAN BÝR YAZIM)
Sosyal Medyada Paylaşın: