Sensiz Ankara
tarih, þimdiyi karalarken kara kaplý defterine
beni ýslatan yaðmurlar yaðmýyor artýk bu þehre
þehir ve ben, gitgide çölleþip
gün güne alýþýyoruz
yalnýzlýðýn ölümcül kuraklýðýna
yokluðun…
her gece çapraz fiþek eþkýya gibi yolumuzu kesip
karabasan gibi üstümüze çöktükçe
umarsýz bir mahkum gibi gün sayýp
alýþýyoruz, duvara derin bir çentik atmaya
kýsaca ne benden köy olur artýk
ne bu þehirden kasaba
kasaba dedim de aklýma geldi
bilirsin çok severim, turkuaz bir denizle kucaklaþmýþ
balkonlarýndan begonviller fýþkýran o sahil kasabalarýný
özellikle Knidos ve Habesos’u…
ki sen yanýmda olsan
denizi olmayan bir dað köyüne kýrk takla atarým
sen yanýmda olsan, olabilsen…
omuzlarýmý kanata kanata yükünü taþýr
avuçlarýmý yakmak pahasýna
helalinden ekmek getiririm sana
çiðnetmem gölgeni nobran toynaklara
oysa… yoksun…
ve ben her gece siyah çelenkler býrakýyorum
bu þehrin anýtsal giriþ kapýlarýna
otoyol köprülerine illegal bir pankart gibi senin adýný asýp
bu resmi binalarýn gri duvarlarýna
senli þiirler yazýyorum
parmaklarým kanaya kanaya
demem o ki…
meydanlarýna havuz yapýp
parklarýna suni göl inþa edip
bu þehre boþuna harcamasýnlar para
deniz deðil
okyanus bile getirseler
sensiz hep çöl Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.