Bir þarkýyla gelen Hüzünlü ve ýslak Bin besteyle uðurlanan Þiir kuyusundan çalýnmýþ Su i mgesi gibi yaralýyým
Yüzüm nehirler yataðý Kimi dolu Kimi çatlamýþ toprak kuruluðu Ya azdan Ya çoktan muzdarip Gül bitimi yüzüm topraðý
Sol göðsünde taþkýnlýk var mevsimlerimin Yangýnlarýn en tatsýz saatlerindeyim Kifayet suda deðil Susuzluðun mühründe En toy rüzgarlarda bile Savrulmuþluðun Kokusu vurur tenime Acýsýndan dökülür h’içliðim
Sökülmeyi þiir bildim Dökülmeyi sen Hazaný þiir bildim Yapraðýn sarýsýný sen Ruhunu ruhuma iþlediðim Soluðunu soluðuma denklediðim Sen diyorum Þiir diyorum
Kendimi bir uçurumun tutkusuna Sunduðumdan beri Kýrýk bir kanatla k’ana kanadým
Yitiðim kendime Hücresini yakmýþ divane gibi Üstü baþý kül kokusuna sinik Seni olmayan Bana batýk sende Esir düþen hürüm
Sana ödül Bana ceza aþk ile Alevle buzun keþkemekeþiyim Ýçe çekili nefesimle Ne yana yýkýlsam Sensiz bir mevsimin b’itiþiyim
_bb
Sosyal Medyada Paylaşın:
Beyhudenin Kalemi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.