Hayat

Hayat bir kitapmýþ meðer
Takýldýðým paragraflarýn altýný çizemediģim
Tüm sözcükler örgütlü
Sövüyorlar bana en derinden
Çevirdiðim her sayfada günahlarýmý sayýyorum
Bilgeliðin içinde boðuluyorum
Oysa merak etmiþtim
Pisagor’u
Dýþ kuvvetleri
Napolyon’u
Kuantum Fiziðini..
Ben hangi kendime yanlýþ yaptým
Ben hangi kendimde doðruyu buldum


Tek mýsralýk þiirmiþ hayat
Diðer mýsralar fragman
Ve sözcükler yine örgütlü
Daha iyi bir þiir için asýlmýþ pankartlar
Bir þiir,
Bir þiir daha okusak
Belki de Don Kiþot savaþý kazanacak
Ve biz Tanrý’nýn sessiz belleðinde
Unutulup gideceðiz
Geriye ne mýsra kalýr
Ne de düþ
Uygarlýk tam kalbinden gürlüyor
Bizi bize kenetlenmiþ buluyorlar kitapta
Fakat sözcükler yine daha örgütlü
Insanlarýn kelimelere büyük borcu var
Ne biz kelimeleri affedebiliyoruz
Ne de onlar bizi
Ne onlar yola çýktý
Ne de biz
Birbirimizin içinden var olduk
Ve ona görkemli bir gece" hayat" dedik


Seçtiðimiz kelimeler, vazgeçtiklerimize deðer miydi bilemiyorum
Mevzuyu ucuza kapatýyor iç sesimiz
Derine dalan ruhumuz nerede?
Araf kadar derin çizgilerde mi?
Nerede yaþamý arzulayan tutku ?
Bir þans daha diliyoruz
Göðe doðru merdiven dikiyoruz
Yükseliyoruz
Sosyal Medyada Paylaşın: