hüzün ki kalpte baþlayan bir yanýþtýr
onu söndürmek için
gayrete gelir göz pýnarlarý yaðmur yaðmur
yazýk ki ýrmak olamadýkça
yalnýzca içteki yangýn çoðalýr
kalp yandýkça aðlar
kentler tutuþturacak yangýnlar çoðaltmakta
turfa yüreklerde
yazýk ki baþkalarý gafildir bu alevlerden
hüzün ki su ve ateþtir ýlgým salgým
gülünü de gülistanýný da
ýrmaðý ve lalesini de
ateþ ve suya döndürür
hani ateþe deðince bir su
bakýlýr ya niceliðine ýrmak mýdýr
yoksa yaðmur mu
yaðmurlu havanýn yangýný büyük olur ya hani
hani serpintiler ateþi besler ya sinelerde
bardak bardak boþalýr ya su
söner ya alevler
yaðmur yaðmur serpilince çoðalýr ya hani
bir döngüdür bu yüzden su ve ateþ
hüzün potasýnda insaný yandýrýp yundurmak için
belki baþýna baht
ayaðýna taht kondurmak için
rüyalara siyah hüzünler düþürür
her damlada nehirce çaðlar
nehir ki ateþlere sürgün
sancýlarda eflatun düþünceler çoðaltýr
kelimeleri tutsak olmuþ zamanlarý
can evine dalga dalga sürükler kasýtla
bir süvari ki
saðýr uðultularý getirir ufuklardan
bir geminin pruvasýnda
gecenin kurþun aðýrlýðý duyulur
sonsuz hürriyete benzer uzayan bir þey vardýr
uzaklarda
hep uzaklarda...
alabildiðine maviliklerde
uçuþur bulutsu sevinçler pupa yelken
çoban ateþlerine koþan gecelerde
derbeder ömürler bölünür orta yerinden
kabus kabus
umut salýncaklarýndaki huzurlu uykular
heyecanlarýn tenhalarýnda haziran þiirlerine döner de
baygýn ormanlarýn ve ölü sahillerin öte yakasýnda
sýtmalý arzular vurur udun tellerine
bir kýrmýzý gül uðruna
kafessiz bülbüller düþer yere
bir bir
redfer