Bir gülüþün yetecekti, Yüreðime avuçlarýmdan girmeye. Kuraklýk bu olsa gerek; Yüzün uzak bir sahraydý hep bana. Birini sevmek; Bazen en zor þey. Soðuyan kalbini biriyle ýsýtmak, Gözlerinde yaþatmak onu, En zor þey. O yüzden susmak; En çok yüreði yetmeyene, Yüreði kendinden yorgun olanlara iyi geliyor. Çünkü susmak; Bu kuraklýk içinde, En çok da ruhunu yalnýzlýða emanet edenlere iyi geliyor. Hayat öðretti bana bunu...
11.10.2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
Murat GÜNGÖR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.