Saudade

Anýlar diyorum;
Parmaklarýmýn arasýnda tükenen bir kül yýðýný þimdi.
Yaþadýklarým ve yaþayamadýklarým tütüyor bir bir gözlerimin önünden.
Ýçim acýyor,
Kendimi alamýyorum…
Geceye izler býrakýyorum ruhumu süsleyerek.
Adýný ezberletiyorum nefesimin dokunduðu her yere.
Sustuðum yerde sýkýþýyor yüreðim.
Ne tuhaf þu kalp denen þey,
Ýnsanýn yükünü sýrtlamak hep mi ona düþer?
Anlamýyorum,
Ýçim acýyor,
Alýþamýyorum…
Sen aklýma gelince hicraný yüklenmiþ kuþlar konuyor yüreðime,
Yerle bir oluyorum.
Hayalini kurduðun insanla hayallerini yaþamak varken,
Sadece kurduðun hayallerle ortada kalmak,
Aðrýma gidiyor doðrusu.
Çünkü aþk bir düþten öte, kaderin yüreðimize sunduðu bir imtihandý.
Çünkü aþk, karþýndakine kördüðüm baðlanmaktý…
Borcum olsun,
Unutana,
Yüreðimi göremeyene,
Gýrtlaða kadar kýrgýn olsam da tek kelime edemediðime,
Özlediðimi ölsem de söyleyemeyeceðime,
Bir ’’Eyvallah’’ borcum olsun…
Ben çok sevdim seni...
Seninle yaþadýklarýmý da çok sevdim.
Terk etmedi beni,
Hep içimdeydi yokluðun.
Yalnýz deðildim.
Sahi neyin ödülüydün sen?
Hangi düþ ’ten düþtün de, yazgýma yazýldýn.
Ýçim acýyor,
Özlüyorum…
Bir seni,
Yalnýz seni,
Sadece seni…
Kýrýk döküðüm bu aralar,
Kurþun yemiþ gibiyim sanki.
Arkamdan vurulmuþ gibiyim.
Ýçim acýyor,
Aðlamaklý oluyorum...
Bir cehennem var yaný baþýmda,
Islak bir uykusuzluk sonra.
Hadi gel…
Bir efkâr daha tütüyor parmaklarýmýn arasýndan,
Biliyorum,
Ölmeye deðer bu bekleyiþim,
Celladým ol,
Gel…




25.09.2017


Sosyal Medyada Paylaşın: