AĞ ÖRER YOL VERMEZ KARANLIKLAR...

Að örerler yurdumu
Asýlsýz mektuplar dolaþýr gökler
Ýnsan bir umutla yaþar ki
Sönmüþ daðlarýn çektikleri derin!

Kurak düþ kýyýlarý yanaþýr ruhuma
Gece olur düþer bir hüzün
Kenar bir yerlerde devrilmiþ aðaçlar
Kimseler onlar için ki kaldýrmýyorlar.

Yüreði hapis,
Þafak toz olmuþ
Yýkýlmak üzere bir yýðýn yýldýz
Aþklar savaþýr birde
Vurulmak öteden yitirilmekliðin an meselesi
Sevgiler sevgilileri bilmiyorlar
Saðýr olmuþ bir evin hapsinden kurtulamýyorken,

Að örülmüþ öfkeli hislerimden!

Bir veda býrakýr uçuþan kuþlar!
Yaþamak adý eski masallarda kalýverir
Ýnsan olmaya utanýverir varlýklar
Kýþ rüzgarlarý sona ermeye deðin.
Taþ olmuþ toprak dertli ki bilinmeksizin.

Soyutlanmýþ bir gölgeye düþer
Ansýzýn boðulur izlemekten görmez o gözler
Durgunluðu anlaþýlmaz
Kesip çýkartmak çabasýyla vuruþacak aþýklar

Að örülmüþ gecelerdir karanlýklar!

Ölüm için sýralanýr
Tutamam
Bir köþeden

Yok olmam yol vermez...

18/05/2024

Saat:12.17

YILMAZ SÜSLÜ

"KÝTAP SONRASI YENÝ NESÝL YAZDIÐIM KENDÝ ÞÝÝR ANTOLOJÝME AÝT BÝR YAZIM MÝSALÝ"
Sosyal Medyada Paylaşın: