Aypınarım
Yol ver Aypýnarým
Düzlüðünde soluklansýn koyunlarým,
Sen yeter ki iste
Ben hepsini mora boyarým...
Yeter ki yol ver bana
Çobanlarýn türküsüne eþlik etsin sazým,
Sakýn hor görme beni
Yeþil gözlü yâre kavuþmaktýr vuslatým...
Yol ver Aypýnarým
Yeþilliðine karýþsýn damarda durmaz kaným,
Bir Yörük Ana’nýn aðýdýyla boþalsýn
Þu topraða damla damla göz yaþým...
Yeter ki yol ver bu kimsesize
Þu Toroslara baðýrayým çaðýrayým,
Belki bir izi kalmýþtýr yârin
Bastýðý topraklarda adým adým...
Yol ver Aypýnarým
Çaðlayan sesine karýþsýn nidalarým,
Nicesi konmuþtur,nicesi göçmüþtür
Altýnda yatar çýnar aðacým...
Sadece yol ver bu garibana
Diyar diyar yeþil gözlü yâri ararým,
Sekiz yýllýk hasretliktir içimde
Kan baðýmda,can baðýmda saklý vuslatým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.