KALANLARA
KALANLARA
Sondan bir öncesi
######
Kaybolan yýldýzlarýn yerine
Yakamozlar yerini almýþ
Bütün ihtiþamýyla dolunay
Iþýldarken aþýklar için
.
Birazdan katil olacak deniz
Son çýrpýnýþlar bunlar
Azgýn ve kimsenin yardým etmediði
Delirmiþ denizde.
Yorgun ve yaralý bir Ruh
Korku içinde
Akýntý güçlü
Savaþýyordu bitkin adam
Sonucu belli bir kavgada.
Var gücüyle savurabildiði
Son kulaçta
Çakmak bir çift göz geldi aklýna
Zihninde Can dosttan tek kalan
Gülümsedi nefes nefese
Yaþamalýyým diye baðýrdý
Yetmedi
Son umut
Yetemedi
Bu büyük
Acýmasýz sularda.
Son
####
Sabahýn serin rüzgarý
Ölülerin mezar taþlarýný okþuyordu.
Ne sabah ne gökyüzü
Ne de yakýlan bahhur
Duymuyordu çýðlýklarý
Bir taþýn yanýnda
Yemek arýyor karýncalar yuvalarýna
Üstünden uçuyordu kuþlar
Toplanan üzgün insanlarýn
Ne toprak ne hava ne karýnca ne de kuþlar
Nasibini almýyordu bu acýdan
Aðlaþan insanlar
Acý bir yakarýþ
Sonrakini baþlatýyordu.
Mahþer günü gibi.
Ýlahi bir ayet okunuyor.
Oysa boðulurdu gözyaþlarýna,
Çýksa da insan aðzýndan
Sözleri Tanrýnýn
Duyardý içinde
Yaratanýn seslendiðini.
Bilirdi
Bu anýn geleceðini
Ve
Duyacak baþkalarý
Kýyametinde onun
Sesini Tanrýnýn.
Kalabalýðýn ortasýnda
Yaþlý bir kadýn
Çýðlýk çýðlýða
Ýsyanda, kederde, yakarýþta
Yanýnda
Gözleri kurumuþ aðlamaktan
Kadýn
Kýzýl saçlý
Baþýndan düþmüþ
Elinde siyah tülbent ile,
Sarýlmýþ iki kuzusuna
Bitkin ve isyankar.
Mahþerin ortasýndan uzakta
Çakmak gözlü kadýn
Bakýyordu yaþlý anaya
Ve kýzýl saçlý kadýna
Ah, ah, sonra çocuklar
Her çýðlýk, çýðlýðýna karýþýyordu
Kalbinde derin acý
Gözünde þelale yaþlar
Nefesi kesiliyor bir an
Dayanabilir miydi yokluðuna
Geç bulduðu can dostunun
Oysa düþlerinde
Neler vardý neler daha yaþanacak
Sözü vardý
Kalacaktý
Bekleyecekti
Yaþanacak zor günler için
Demek ki
Yalan söylüyordu o da
Gelecek günlerin sözlerine.
Tüm hayal kýrýklýklarý gibi.
Sondan kýsa bir süre önce
#####
Çocukluðunun huzur bulduðu yerdi
Bu dað bu deniz bu tepe
Ýlk aþkýn heyecaný gibi
Atýyordu kalbi
Farklýydý bu sefer
Anlamlandýran bu yeri
Bakýnca tepeden
Tepenin altýnda
Karþýda
Bilmese de hangisi
Kümeli evlerin birinde
Bir can vardý
Onun sevdiði
Elinden gelse
Kuþ olup
Uçacak oraya
Kýrçiçeði aðzýnda
Konacaktý yasaklý penceresine.
Bir an hüzün yendi sevinci
Gömülmeliyim bu tepeye
Sahipsiz bir mezar gibi
Tepemde fulya çiçeði
Dedi.
Açýnca çiçekleri
Varmalý kokusu yasaklý pencereye
Sulamalý aklýna gelince
Yasaklý pencerenin prensesi
Bakmalý bu tepeden denize
Ve güneþ batýþýna
Ruhunun daha önce baktýðý gibi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
CANA HASRET RUH Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.