Lâyiha

Dibi yok gecenin,
Karanlýklarýn ardý görünmüyor,
Sessizliðin de…
Bir köþeye kurulmuþ kendimi dinliyorum.
Biliyor musun?
Seni tanýmadan önce yalnýzlýðý seven birisiydim,
Kimseyle paylaþamazdým kendimi,
Sanýrým seninle deðiþtim.
Þimdi yetemiyorum kendime,
Sensiz yarýmým,
Seninle tam.
Peki, bu kadar çok baðlanmak istermiydim?
Doðrusu hayýr…
Senden öncesi yok,
Seni tanýrken dünyaya gözlerimi açmýþ gibiyim.
Bu yüzden baðlanmak istemezdim.
Korkmuyorum seni sevmekten,
Seni yüreðimde taþýmaktan,
Senin yüreðinde olmaktan…
Baðlanmaktan korkuyorum,
Kalbinde duramamaktan,
Derin sularýnda boðulmaktan korkuyorum.
Sana muhtaç olmaktan korkuyorum.
Biliyorum,
Yavaþ yavaþ ölürler unutulmuþlar,
Ve yine biliyorum,
Yükü yürek olandýr ölmüþler.
O yüzden baðlanmak istemezdim.
Allah þahit ya
Dünya malýnda gözüm yok,
Ellerimi semaya kaldýrýp,
Yaradana uzun uzun seni anlatmak isterdim.
Avuçlarýmda düþlerim,
Yüreðimde sýzýn,
Ahirim,
Cennetim ol isterdim.
Uyuduðumda, uyandýðýmda yanýmda sen ol isterdim.
Yüreðimin yükünü seninle birlikte taþýmak isterdim.
Mümkünse kollarýnda ölmek isterdim.
Neyse,
Dibi yok yine gecenin,
Karanlýklarýn ardý görünmüyor,
Sessizliðin de,
Sensizliðinde…



11.06.2017
Sosyal Medyada Paylaşın: