Yürek Yaması
Kim öðretti bize böyle kaybetmeyi?
Bu çað, sevmeyi bilmeyenlerin çaðý.
Bir yürek nasýl emanet edilir,
Nasýl Yusuf olunur Züleyha’ya,
Bilemedik…
Hangi göðe bakýlýrdý sevgisiz,
Hangi ezgi mýrýldanýrdý dillerden?
Kaç çay içilirdi sýcak kalpli bardaktan,
Kaç sigara küllenirdi kömür karasý parmaklarýn arasýndan.
Kime dokunurdu yalnýzlýk sevgiyi tüketmeseydik eðer?
Herkes kimsesiz ve sevgisiz ezgiler mýrýldanýyor þimdi zamana,
Yüzünde bir maskeyle…
Kim öðretti bize böyle sevmemeyi?
Anlamýyorum…
Bir demet papatya býrakýyorum yüreklerinize,
Ýncitmeyin…
Allah için sevmek diye bir þey var,
Allahý bilenlerden öðrenin.
Biliyorum, bir yer vardý içimizde,
Tozlanmýþ kalbimizin en derinlerinde…
Kýrýla kýrýla bilendiðimiz bir yer.
Nasýl anlatýlýrdý ki baþka yürek yamasý?
Ve unutmayýn…
Papatyalar kanadýndan,
Ýnsanlar yüreðinden koparýlýrdý.
Koparýlan yaralarýmýza dualar dokunsun,
Yaralarýmýzda papatyalar açsýn
Açsýn ki bir daha yeþermesin Yusufsuzluk.
25.05.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.