Elimde deðil! Dün gibi deðildi þimdi. Kabus eski yarýnlar gibi Kuþkusu öyle hadsiz Geçmiþ sevdiðim eski bir hayali Düþünmek istemiyorsa ki
Yoksul bir evden geçenleri! Dumanýndaki anne çorbasý Yanýnda sarýlmýþ sýcacýk elleri
Tozlu sokaklardý þimdi!
Þimdi eski insanlar dolaþýr bir bir Eski zamandan buhar olur gölgeler Kaybolmuþ nice hayatsýz hisler Sen belki eski zamanýn kalbi Bense hala o eski utangaç Birlikte buluþmaz bir hayat arasýndan
Kalbim içimden çýkmaz!
Seni düþünmüyorlarsa Ellerin duvarlardaki tabeladaki resminde Bakýþlarýn öyle derince Annem gelmez diyor o eski geçmiþte!
Sarýþýn saçlarýn uçuþtuðunu Heyecandan yýðýlýp kalmýþ olmam Takvimler yeniden býrakmaz Seni görmek öyle zor ki Þimdi olsan ki Takvimler öfkeli Geceleri olmak ki senin gibi Eski satýrlar ufkun mýsralarýndan kaybolur Seni tutamam
Karýnca ellerim yetmez!
Sevmek eski de kalmýþsa bilinmez! Aþýk olmak ölüme engel Aramýzdan kalmýþ koca bir geçmiþ Yalan çarpýþan yýldýzlar Sesimi duyamýyorlar
Yokluðunu aradým þimdi þu satýrlar...
23/04/2024 15.00 saatleri...
Yazan: YILMAZ SÜSLÜ (YENÝ DÖNEM KÝTAP SONRASI ÞÝÝR ANTOLOJÝME EKLENMÝÞ SERBEST TEKNÝK YAZDIÐIM BÝR YAZIM)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kavramsal Empati Yılmaz S Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.