Bayramda Bahar Şiiri

//.....avucumdaki kýnadan tanýr annem beni...//



yaþlanýyorum;
tehdit ediyor gençliðim,
gün ýþýmadan
düþemiyorum yataklara...

ballý karabiber
ýslak yanaklarýmdan yana
genzim yana yana,
dokunamýyorum
yüreðimi yakanlara, yitirdiklerime...


biliyorum,
þafak sökecek en-erkenden
saçlarýmda güvercinler
torbamda üç beþ þeker
lami ve bilmem kimin göbeði
düþerim yollara,
yüzüm sarmaþ dolaþ
bahar topraðý
karýþmak üzeredir
sevdiklerimin yapraðýna
ve yumuþak mýdýr saç telleri hala...


ýslaklýk dayanmýyor gözyaþýma
ve yetmiyor bana
özlem sözcükleri türetmek
yýllar öncesinden kalanlara...


bayram sabahlarýnda
nasýl doldurabilirim
içimi hýrpalayan saatleri
ve acýtmadan
sunabilir miyim sevdiklerime
derlediðim çiçekleri...

arefe’den görünmeye baþlayan
pýrýl pýrýl bir bayramla
hüzne teslim oluyor gençliðim
boðulup yok oluyorum
en çocukça arzularla,
þekerlerim
musalla taþýnda...


biriktirdiklerim
tanýdýk gözyaþlarý
ýslatýyorum yüzümü onlarla
her aydýnlýk sabahla
sevinsem
sanki sevdiðim herþey
ölüp
ölüp gidecek saçlarýmdan...



Veysel Toprak



Sosyal Medyada Paylaşın: